استفاده از گوگرد برای مبارزه با پسیل پسته در سال‌های اخیر به چند دلیل گسترش زیادی یافته است
۱- موثر بودن آن بر کنترل
۲- ارزان بودن آن نسبت به سایر سموم
۳- ناکارآمدی سایر سموم
۴- نداشتن باقیمانده آلوده کننده در محصول نهایی
با تمام مزایای ذکر شده استفاده از گوگرد مشکلات زیر را هم داشت.
۱- عدم انحلال آن در زمان سمپاشی
۲- نیاز به سم پاشهای همزن دار
۳-در بعضی موارد سوزندگی و ایجاد خسارت
قبل از اینکه وارد بحث بشویم اطلاعاتی در خصوص سایز گوگرد بیان کنم
گوگرد های موجود در بازار ایران سایزی بین ۲۰۰ تا ۳۵۰ میکرون دارند گوگرد های پالایشگاهی ضمن سایز پایین تر دارای خلوص بیشتری هستند و اثر گذاری بیشتری بر کنترل پسیل پسته دارند و همچنین احتمال سوزندگی بالاتری دارند. اگر سایز گوگرد حدود ۷۰ میکرون باشد می‌تواند زمان بیشتری در آب معلق باشد. گوگرد وتابل سایزی حدود ۶ تا ۷ میکرون دارد که با لایه های مواد سوسپانسیون کننده پوشیده شده است. گوگرد وتابل بین ۶ تا ۸ برابر گران‌تر از فرم های دیگر است. نانو گوگرد متاسفانه بصورت پودری قابلیت اشتعال بالایی دارد و بیشتر بصورت مایع یا خمیر ارائه می‌شود.
همانطور که گفته شد یکی از معایب گوگرد سوزندگی و خسارت فیزیکی است که به دو دلیل ایجاد می‌شود
۱- وقتی گوگرد دارای ذرات بالای دویست میکرون است به سختی یک محلول همگن دارید حتی صابون های کشاورزی با همزن های قوی نمی‌توانند یک محلول یکنواخت و همگن را در زمان محلول پاشی به شما بدهند و نهایتا میزان گوگرد پاشیده شده بر قسمت‌های مختلف درخت متفاوت است و باز به دلیل بزرگی ذرات معمولا همراه با آب و تحت تاثیر جاذبه به قسمت‌های پایین درخت هدایت می‌شوند و میوه های پسته در قسمت های پایینی درخت
که دارای پوست نازک و حساسی هستند دچار سوختگی می‌شوند.
۲- ذرات بزرگ گوگرد در هنگام پاشش با شدت به میوه و برگ برخورد می‌کند که محل برخورد نکروز شده و بافت گیاهی از بین می‌رود.
بنابراین هر چه ذرات گوگرد مصرفی ریزتر باشد ( ۷۰ تا۱۰۰ میکرون)میزان خسارت کمتر است و می‌توان از حجم گوگرد مصرفی هم کم کرد بعنوان مثال وقتی ذرات درشت هستند میزان مصرف چهل کیلو گرم است و با یک پودر ریز تر می‌توان با بیست کیلو همان نتیجه رابدست آورد.