از بین بردن یا کشتن تخم‌ها به دلیل ساختار منحصر به فرد پوسته تخم، دشوار است. پوسته تخم متشکل از چندین لایه است که به جنین اجازه تنفس می‌دهد و همزمان از دست دادن آب را محدود می‌کند. همچنین یک مانع عالی در برابر حشره‌کش‌ها، پاتوژن‌های قارچی و برخی مواد تدخینی است. فقط تعداد محدودی ناحیه در پوسته تخم حشرات می‌تواند اجازه نفوذ حشره‌کش‌ها را بدهد. آئروپیل‌ها و میکروپیل‌ها که به نظر می‌رسد تعداد آنها بسیار کم یا کوچک باشند اجازه ورود مقدار کافی حشره‌کش‌ها از پوسته تخم را نمی‌دهد. همچنین مقاومت نیز یک عامل محدود کننده در کنترل از بین رفتن تخم حشرات می‌باشد. مقاومت در تخم‌ها در چندین گونه حشرات ثبت شده است و مطالعات کمی نشان داده‌اند که برخی از تخمهای حشرات تعداد زیادی آنزیم برای تجزیه حشره‌کش‌ها تولید می‌کنند.
مدیریت تخم حشرات
تخم‌ها بدون شک سخت‌ترین مرحله زندگی حشرات برای از بین بردن با حشره‌کش‌ها هستند. پوسته سختی که تخم حشرات را می‌پوشاند از ورود بسیاری از حشره‌کش‌های از جمله روش‌های مبتنی بر آب، روغنی، مواد تدخینی و حتی برخی روش‌های کنترل مکانیکی جلوگیری می‌کنند. تخم‌کش اصطلاحی است که برای حشره‌کش‌هایی استفاده می‌شود که بطور خاص مرحله تخم را هدف قرار می‌دهند. پژوهشگران سه شرط را برای کارایی خوب یک تخم‌کش پیشنهاد کرده‌اند:
- تخم‌ها باید در مکانی باشند که غلظت‌های کشنده سم به آنها برسد.
- تخم‌ها باید نسبت به سم مورد استفاده حساس باشند.
- تعداد زیادی از تخمهای تیمار شده باید با سم مورد استفاده از بین بروند.
آفات کشاورزی، به ویژه آنهایی که از گیاهان تغذیه می‌کنند، معمولاً تخمهای خود را زیر برگها پنهان می‌کنند یا ممکن است تخمهای خود را در داخل گیاه قرار دهند. توجه به جایی که حشره تخم خود را در رابطه با کاربرد حشره‌کش می‌گذارد برای تضمین کارایی حشره‌کش مورد نیاز است. ریزاقلیمی که برگها برای تخم حشرات ایجاد می‌کنند برای بقای آنها ضروری است. برگ‌های بزرگ‌تر که نور خورشید بیشتری را جذب می‌کنند، بسیار گرمتر از برگ‌های کوچکتر می‌شوند و احتمال از بین رفتن تخم‌ها بیشتر است. برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور خورشید، تخمهای حشرات اغلب در زیر برگها پنهان می‌شوند و بنابراین در معرض مستقیم اسپری حشره‌کش‌ها قرار نمی‌گیرند و بعد از مدتی جمعیت آفت، افزایش می‌یابد.
حشره‌کش‌های سیستمیک اغلب برای کنترل آفات کشاورزی استفاده می‌شوند، اما استفاده از این فرمول‌ها برای کنترل مرحله تخم حشرات مناسب نیستند. این محصولات روی خاک اعمال می‌شوند و سپس به داخل آوند چوبی گیاه می‌روند. محصولات سیستمیک به خوبی در برابر مراحل نابالغ و بالغ حشرات آفت مکنده، عمل می‌کنند، اما روی مرحله تخم به دلیل عدم تغذیه تخم، اثری ندارند. بنابراین، مرحله تخم زنده مانده و منبع بالقوه‌ای برای آلودگی مجدد خواهد بود.
اگر تخم‌ها به خوبی پنهان نشده باشند و ماده سمی به تخم برسد، ماده شیمیایی همچنین باید در پوسته تخم نفوذ کرده و در نهایت به جنین برسد تا مؤثر باشد. بنابراین، تخم باید در برابر مواد سمی حساس باشد. تغییرات در حساسیت تخم می‌تواند به دلیل پوسته تخم و تفاوت در ترکیب شیمیایی بین تخمهای گونه‌های مختلف باشد یا می‌تواند به دلیل مکانیسم‌های افزایش مقاومت جنین باشد. در نهایت، ماده سمی باید به اندازه کافی خوب عمل کند تا اکثریت تخمهای جمعیت را از بین ببرد تا به عنوان یک گزینه مناسب برای کنترل در نظر گرفته شود.
حشره‌کش‌ها برای کنترل تخم حشرات
به طور معمول، حشره‌کش‌های با پایه روغن، راحت‌تر از حشره‌کش‌های مبتنی بر آب به پوسته تخم حشرات نفوذ می‌کنند. پوسته تخم از یک جزء مومی شکل تشکیل شده است که اجازه عبور محصولات با پایه روغنی را به جای فرمولاسیون‌های مبتنی بر آب را می‌دهد. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که روغن‌های نفتی ممکن است با پوشاندن آئروپیل‌ها و با محدود کردن اکسیژن رسانی به جنین باعث مرگ و میر تخم‌ها شوند. اگرچه محصولات با پایه روغن معمولاً در کشتن تخم حشرات بهتر از فرمولاسیون‌های با پایه آب عمل می‌کنند، اما نشان داده شده است که آب به پوسته تخم حشرات نفوذ می کند.
کلمات کلیدی:
تخم‌کش، کنترل آفات، تخم حشرات، مرفولوژی تخم حشرات، روغن
منبع:
Campbell, B. E., Pereira, R. M., Koehler, P. G., & Trdan, S. (2016). Complications with controlling insect eggs. Insecticide resistance. Intechopen, Rijeka, Croatia, 83-96.